Prolog

W zasadzie od małego różniłam się od innych. O wiele niższa od rówieśników, bardziej chorowita. Na samym początku lekarze bagatelizowali to wszystko. Taka jej natura. Jak przyjdzie czas to urośnie - mówili. Problem tkwi w tym, że się to nie potwierdzało. Pewnego dnia, mama zabrała mnie do łodzkiej Matki Polki na badania. Okazało się, że moje przysadka mózgowa nie produkuje wystarczającej ilości somatotropiny. W ten oto sposób, będąc w podstawówce, zaczęłam szprycować się hormonem wzrostu. Codzienne zastrzyki, wizyty kontrolne co 3 miesiące. Można powiedzieć, że wszystko szło w dobrym kierunku. Szkoda tylko, że zamiast w górę, rosłam też w szerz jak to się mówi.
Teraz, mając 18 lat wszystko jest w porządku. Jakiś czas temu przestałam brać leki. Co prawda, nie urosłam zaskakująco dużo, bo mam tylko 160 cm wzrostu, aczkolwiek dobre i to.
Uczę się w tomaszowskim technikum gastronomicznym. Jestem w 3 klasie, mam starszą siostrę, Karolinę.
Siedzę właśnie na technologii, czekając na produkty potrzebne do gotowania. W pewnym momencie w sali pojawia się nauczycielka od praktyk.
- Dobra, nie będę owijać w bawełnę. Potrzebuję 6 osób na sobotę. Musimy ugotować obiad na około 40 osób - spojrzała na nas wyczekująco.
Dyskretnie zerknęłam na koleżankę, siedzącą obok. Niepwnie podniosłyśmy ręce.
- Okej, zapiszcie się na listę, a ja pójdę jeszcze do drugiej grupy, bo widzę, że jest tu tylu chętnych, że zaraz dojdzie do rękoczynów - zaśmiała się.
Zapisałyśmy nazwiska na kartce.
- W zamian za to, że zgłosiłyście się na ochotnika, razem z pozostałymi osobami z tamtej grupy, przez 3 tygodnie nie musicie przychodzić na praktyki. Widzimy się w sobotę o 9 przy kuchni  - uśmiechnęła się do nas - a właśnie, zapomniałabym! - odwróciła się do nas, kiedy była już przy drzwiach - jako kelnerki musicie być ubrane na galowo - puściła nam oczko i opuściła salę.

~*~



Dzień dobry :D

Mówiłam, że tak szybko się ode mnie nie uwolnicie.. :D

Postanowiłam nadać Emilce dużo moich cech, upodobań itd, więc pisząc na początku o chorobie, doskonale zdaję sobie sprawę, na czym to dokładnie polega, ponieważ sama przez to przeszłam ;)

Zresztą, szkoła gastronomiczna też nie jest przypadkiem.

Pomysł na początek bloga z życia wzięty! :D

W mojej szkole ostatnio były zawody w siatkę i ekhem.. :D

Kto mi zabroni wykorzystać coś, co sama przeżyłam :D ?

Dobra, nieważne. Nie będę Was już męczyć ;)

Mam nadzieję, że znajdzie się chociaż kilka osób, które wytrzymają ze mną jeszcze troszkę ;)

Pozdrawiam serdecznie <3

A właśnie! Gdybyście były tak miłe i zapisały się do listy Informowanych byłabym niezmiernie wdzięczna ;p